Η λέξη αλκοόλ είναι αραβικής προέλευσης.Αρχικά σήμαινε την γυαλιστερή, καθαρή,μεταλλική,μαύρη σκόνη που τη χρησιμοποιούσαν για να βάφουν τα βλέφαρα.
Η σκόνη αυτή παραγόταν από τη χημική διαδικασία της εξάχνισης ,δηλαδή της μετατροπής ενός στερεού άμεσα σε αέριο χωρίς να μεσολαβεί το στάδιο της υγροποίησης.
αλκουχούλ
Με αυτή την έννοια πρωτοήρθε και η λέξη στην Ευρώπη ,αρχικά στην ισλαμική Ισπανία.Αργότερα ο ορισμός της διευρύνθηκε και σήμαινε οποιαδήποτε καθαρή,εξαχνισμένη ουσία ,συμπεριλαμβανομένων και των υγρών.
Με τη σύγχρονη έννοια τη συναντάμε το 1753 ως αλκοόλ ή αλκοόλη οίνου που σήμαινε το καθαρό κρασί.Τελικά κατέληξε να σημαίνει το γνωστό αλκοόλ.
Στα αραβικά το αλκοόλ είναι αλ-κουχούλ (الكحول) .Το αλ μπροστά είναι αραβικό άρθρο.
Ο εθνικός μας ύμνος 'ο Ύμνος εις την Ελευθερίαν' γράφτηκε από τον Διονύσιο Σολωμό στην Ζάκυνθο το 1823.Τον μελοποίησε ο Νικόλαος Μάτζαρος το 1828,ενώ το 1864 καθιερώθηκε ο Εθνικός Ύμνος της Ελλάδας.Δύο χρόνια αργότερα το 1966 ο Ύμνος εις την Ελευθερίας καθιερώθηκε ως ο εθνικός ύμνος και της Κύπρου.
Οι περισσότεροι από εμάς γνωρίζουν μόνο τις δύο πρώτες στροφές αλλά το ολόκληρο το ποιήμα είναι εκτενέστατο με 158 συνολικά τετράστιχες στροφές.Επείδη λοιπόν οι πιο πολλοί από εμάς ζήτημα είναι να έχουν ακούσει τις υπόλοιπες αποφάσισα να σας το παρουσιάσω ολόκληρο το ποίημα σταδιακά σε κομμάτια.
Σε γνωρίζω από την κόψη
του σπαθιού την τρομερή,
σε γνωρίζω από την όψη
που με βιά μετράει τη γη.
Απ' τα κόκαλα βγαλμένη
των Ελλήνων τα ιερά,
και σαν πρώτα ανδρειωμένη,
χαίρε, ω χαίρε, Ελευθεριά!
Εκεί μέσα εκατοικούσες
πικραμένη, εντροπαλή,
κι ένα στόμα ακαρτερούσες,
«έλα πάλι» να σου πει.
Άργειε να 'λθει εκείνη η μέρα,
κι ήταν όλα σιωπηλά,
γιατί τά 'σκιαζε η φοβέρα
και τα πλάκωνε η σκλαβιά.
Δυστυχής! Παρηγορία
μόνη σου έμενε να λες
περασμένα μεγαλεία
και διηγώντας τα να κλαις.
Και ακαρτέρει και ακαρτέρει
φιλελεύθερη λαλιά,
ένα εκτύπαε τ' άλλο χέρι
από την απελπισιά.
Η Αγγέλικα στα αραμαϊκά συριακά γράφεται όπως στην παρακάτω εικόνα.Προσέξτε το τριγωνάκι πάνω από το τελευταίο γράμμα (αριστερά) ,είναι ένα βραχύ α.Και τα άλλα δύο μικρά σύμβολα είναι και αυτά βραχέα φωνήεντα τα οποία συνήθως στα αραμαϊκά δεν γράφονται.Όταν γράφουμε το όνομα μπορούμε να παραλείψουμε τελείως τα βραχέα φωνήεντα δηλαδή τα τρία μικρά σύμβολα στην εικόνα από πάνω.
Καλημέρα,θα ήθελα πάρα πολύ τη βοήθειά σας. Θέλω αυτά τα γράμματα RVBS, στα αραμαϊκά Γίνεται;
Απάντηση Βεβαίως και γίνεται.Στην εικόνα παρακάτω τα αρχικά που ζήτησε ο φίλος μας δίνονται σε δύο γραφές,την τετραγωνισμένη αραμαϊκή και την συριακή εστράγκελα (στρογγυλή) στο λεγόμενο στυλ Εδέσσης.
Επειδή δέχομαι συχνά τέτοια ερωτήματα ,δεν τα προλαβαίνω όλα.Ένας ,ένας και λίγοι υπομονή φίλοι.
лошадь ржёт λόσατ ρζότ το άλογο χλιμιντρίζει. ржёт μεταφορικά θα πεί ξεκαρδίζεται κάποιος στα γέλια
птица чирикает πτίτσα τσιρίκαϊτ το πουλί τιτιβίζει
птица поёт πτίτσα παγιότ το πουλί κεληδάει
коза блеет καζά μπλέιτ η γίδα βελάζει
овца блеет οφτσά μπλέϊτ το πρόβατο βελάζει
тигр рычит τίγκρ ρητσίτ ο τίγρης μουγγρίζει
мышка пищит μήσκα πισίτ το ποντίκι σκούζει
погавкай! παγκάγκαϊ! γαύγισε,κάνε το σκύλο
помявкай! παμιούκαϊ! νιαούρισε,κάνε τη γάτα.
Какой звук издаёт собака? Κακόι ζβούκ ιζνταγιότ σαμπάκα; Πώς κάνει το σκυλί;
Как делает осёл? Κάκ ντιέλαϊτ ασιόλ; Πώς κάνει ο γάιδαρος; Δεν γνωρίζω να υπάρχει λέξη στα ρώσικα για τον ήχο που κάνει ο γάϊδαρος.Όσους Ρώσους ρώτησα δεν μπορούσαν να βρουν μια λέξη.Φαίνεται ότι στη Ρωσία δεν έχει γαϊδουράκια.
Από τον 4ο αιώνα και ύστερα άρχισε η διάλυση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας η οποία έγινε έρμαιο επιδρομών διαφόρων βαρβαρικών λαών.
Ένας από αυτούς,ο γερμανόφωνος λαός των Βαυαρών εκμεταλλευόμενος την αποδυνάμωση της Δυτικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας άρχισε διεισδύσεις στα εδάφη της.
Απόγονος γλώσσα του λαού αυτού είναι τα βαυαρικά μπόαρις που μιλιούνται στη σημερινή Βαυαρία της Γερμανίας και την Αυστρία.
Τα μπόαρις θεωρούνται από τους Γερμανούς τα ''βλάχικα'' της Γερμανίας,αφού κόβουν καταλήξεις και συλλαβές.
Λίγη ιστορία
Αρχική κοιτίδα των Βαυαρών ήταν η περιοχή της σημερινής Βαυαρίας .Στις αρχές του Μεσαίωνα άρχισαν να μετακινούνται νοτιότερα ,μέσα στην Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία σε λατινόφωνα εδάφη ιδρύωντας ένα δουκάτο που περιελάμβανε το μεγαλύτερο μέρος της σημερινής Βαυαρίας και την Αυστρία .
Εκείνη την εποχή στην Αυστρία μιλιούνταν κυρίως λατινικές διάλεκτοι.Οι Βαυαροί με τον ερχομό τους στην περιοχή επέβελαν και τη γλώσσα τους είτε με εκδιώξεις του ντόπιου πληθυσμού ,είτε με αφομοίωσή του.
Αυτό έρχεται σε αντίθεση με άλλες περιπτώσεις όπως η Γαλλία και η Ισπανία ,όπου οι γερμανόφωνοι κατακτητές υιοθέτησαν τη γλώσσα των λατινόφωνων κατακτημένων.
Οι Βαυαροί και η Ελλάδα
Οι Βαυαροί ,όπως και άλλοι στη Γερμανία,είναι δίγλωσσοι αφού μιλούν την επίσημη γερμανική και την ντόπια βαυαρική διάλεκτο.
Τα βαυαρικά στην κοινή γερμανική ονομάζονται μπάιρις.Η επικρατούσα ορθογραφία της ονομασίας της γλώσσας είναι η Bayerisch.Προσέξτε ότι αντί για το γράμμα i χρησιμοποιείται το ελληνικό y.
Αυτό οφείλεται στην μεγάλη αγάπη που είχε ο Λουδοβίκος ο Α', βασιλιάς της Βαυαρίας,για κάθε τι ελληνικό.Ειδικά στην πρωτεύουσα της Βαυαρίας το Μόναχο, ο ελληνικός αέρας είναι παντού.
Ο Λουδοβίκος επί βασιλείας του έχτισε πολλά κτίρια αρχαιοελληνικού ρυθμού και τεχνοτροπίας.Δεν είναι τυχαίο που η αγαπημένη πόλη των Ελλήνων της Γερμανίας είναι το Μόναχο.
Η σχέση των Βαυαρών με την Ελλάδα δεν περιορίζεται μόνο εκεί.Ο Όθωνας ,ο πρώτος βασιλιάς του νέου ελληνικού κράτους,ήταν Βαυαρός όπως και οι βαυαροί νομοθέτες του (Μάουρερ κ.α.) που ήρθαν στην Έλλάδα και έθεσαν τα πρώτα θεμέλια του ελληνικού δικαίου με βάση το βαυαρικό δίκαιο.
Σήμερα το μόνο που θυμίζει την εγκατάσταση αυτών των Βαυαρών στην Ελλάδα είναι κάποια επώνυμα όπως το Έβερτ.
Επιπλέον ,κάτι που δεν είναι ευρέως γνωστό είναι η αγάπη των Βαυαρών για την Ελλάδα.Το όνειρο πολλών από αυτούς είναι να πάρουν σύνταξη και να ρθούν να αγοράσουν ένα σπίτι στην Ελλάδα για να περάσουν τα γεράματά τους!
Γλωσσικά χαρακτηριστικά των μπόαρις
Η προφορά των μπόαρις είναι χαρακτηριστική.Το γράμμα r προφέρεται σχεδόν ίδιο με ελληνικό ρ και όχι ως γ όπως στα κοινά γερμανικά.
Οι καταλήξεις συνήθως κόβονται (I αντί για Ich) ,παραλείπονται συλλαβές και το λεξιλόγιο σε αρκετές περιπτώσεις είναι διαφορετικό.Λόγω του λατινόφωνου παρελθόντος της περιοχής ,παρατηρούνται κάποιες λατινικές επιρροές στο λεξιλόγιο.
Χωρίζονται σε τρεις βασικές διαλέκτους ,τη βόρεια,κεντρική και νότια.Σήμερα μιλιούνται στην ομοσπονδιακή περιοχή της Βαυαρίας στη Γερμανία,την Αυστρία και νοτιότερα μέχρι το Τυρόλο της βόρειας Ιταλίας.
Η παράλειψη αυτών των καταλήξεων και συλλαβών κάνει τα βαυαρικά να ακούγονται κάπως περίεργα στα αυτιά των υπόλοιπων Γερμανών ,μάλλον χωριάτικα.
Εξαιτίας αυτού του γεγονότος οι Βαυαροί και η γλώσσα τους είναι συχνό αντικείμενο 'δουλέματος' από τους άλλους Γερμανούς.
Γενικά τα βαυαρικά διαφέρουν αρκετά από τα κοινά γερμανικά και ειδικά στις αγροτικές περιοχές η επίσημη γερμανική είναι ουσιαστικά μόνο γραπτή γλώσσα (scriftdeutch) που τη μαθαίνουν στο σχολείo αλλά σπάνια έχουν την ευκαιρία να τη μιλήσουν.Όταν τη μιλούν έχουν μια βαριά βαυαρική προφορά.
Δείτε και ακούστε το παρακάτω βίντεο για να πάρετε μια γεύση από τα βαυαρικά.
Ετοιμαζόμαστε για την Εθνική Γιορτή και καλό είναι να φρεσκάρουμε στη μνήμη μας ορισμένες λέξεις των ημερών που έχουν συνδυαστεί με τον πολιτισμό των Ελλήνων, αλλά δεν είναι ελληνικές. Μια απ αυτές είναι και η τούρκικη λέξη Τσολιάς. Προέρχεται από το τουρκικό çul (< αραβικό cull) και σημαίνει το “κουρέλι”, “το παλιόρουχο”. Κατά το λεξικό του Μπαμπινιώτη: “φαίνεται ότι η λέξη είχε αποδοθεί μειωτικά στους κλέφτες και τους αρματολούς (από τους Τούρκους) επειδή η φουστανέλα ήταν ραμμένη από πολλά μικρά κομμάτια υφάσματος). Η λέξη τσολιάς είναι ομόρριζη με τη λέξη τσόλι και τσούλι. Ο κουρελής, αλλά τιμημένος τσολιάς, έπρεπε να αποκτήσει μία “καθώς πρέπει” ονομασία για αυτό κατά το 1868 ανασύρθηκε η ομηρική λέξη “Εύζωνος”. Στην αρχαιότητα η λέξη αυτή προσδιόριζε είτε την κομψή γυναικά (με λεπτή μέση), είτε τον ελαφριά οπλισμένο στρατιώτη.Το 1868 ιδρύθηκε για πρώτη φορά η προεδρική φρουρά και τότε πρωτοπαρουσιαστηκαν τα τάγματα των ευζώνων με την παραδοσιακή στολή. Την τιμημένη αυτή στολή φορούσαν και τα ένδοξα Τάγματα των Ευζώνων μας σε όλους του πολέμους του σύγχρονου Ελληνικού κράτους (δυστυχώς τη φορούσαν και οι προδότες γερμανοτσολιάδες, κατά την Γερμανική κατοχή). Σήμερα μόνον οι άνδρες της Προεδρικής Φρουράς, φέρουν υπερήφανα την ίδια στολή.
Η λέξη τσαρούχια είναι και αυτή τουρκικής προέλευσης < çaruk και προσδιόριζε το σανδάλι με την πέτσινη σόλα. Στην πραγματικότητα το τούρκικο “Charoq” ήταν σανδάλι με δερμάτινη σόλα και μακριά λουριά , τα οποία δένονταν στο πόδι μέχρι το γόνατο.
Το γιαταγάνι ήταν είδος σπαθιού, Συγκεκριμένα ήταν το πλατύ και κυρτό σπαθί των Οθωμανών, κυριολεκτικά σημαίνει: «αυτό που σε ξαπλώνει, ή σε κοιμίζει» .
Αντίθετα με ότι πιστεύουν οι περισσότεροι το Φέσι δεν είναι Τουρκικής προέλευσης. Η πρέλευση του είναι από την πόλη Φες (εξ ου και το όνομα) ή Φεζ (αραβ. فاس Fās, γαλλ. Fès) του Μαρόκου. Μέχρι το 19ο αιώνα, η πόλη Φες ήταν η μοναδική πηγή για τα παραδοσιακά καπέλα με το ιδιαίτερο κόκκινο χρώμα. Στην Τουρκία η χρήση του φεσιού απαγορεύτηκε το 1925. Ο ίδιος, ο Ατατούρκ, χαρακτήρισε το φέσι ως “παρακμιακό” και το κατήγγειλε ως “κάλυμμα της κεφαλής των Ελλήνων”.
Η λέξη καριοφίλι, αντίθετα, είναι, μάλλον, Ιταλική. Στις αρχές του 1800 τα καλασνικοφ της εποχής ήταν τα φημισμένα όπλα της Ιταλικής εταιρείας “Carlo e Figli” (: Κάρλο και υιοί). Αυτό το “Κάρλο ε φίλιοι”, οι Έλληνες το πρόφεραν ως καριοφίλι και έτσι και έμεινε στο ελληνικό λεξιλόγιο και υμνήθηκε από τη Δημοτική και Λόγια ποίηση. Πάντως, ο Βαλαωρίτης δίνει μια διαφορετική εξήγηση «Ωνομάσθησαν ούτω, διότι έφερον κεχαραγμένον εν κυκλοειδή ζώνη το ομώνυμον εύοσμον φυτόν όπερ καλούμεν καρυοφίλλι». Ο Λεβίδης, από την άλλη, το συσχετίζει με τη λέξη “φυλλοκάρδι”
Συμπληρώνοντας το αρχικό δημοσίευμα: Μια ακόμα ενδιαφέρουσα άποψη είναι αυτή του Robert Elgood στο βιβίο του “Τα Όπλα της Ελλάδας και των Βαλκανικών γειτόνων της κατά την Οθωμανική περίοδο» κεφ. 11 σ. 175-177. Διαβάστε την όπως μας την έστειλε ο καθ. Βασίλης ΣΤΕΦΑΝΗΣ (τον οποίο ευχαριστούμε θερμά)
Το καριοφίλι Το όπλο το οποίο κατασκευαζόταν σε αυτές τις πόλεις ήταν γνωστό στους ελληνόφωνους πληθυσμούς των Βαλκανίων ως καριοφίλι (στα ελληνικά και αλβανικά), ένα μακρύκανο όπλο με δύο τύπους υποκόπανου, ιδιαίτερα δημοφιλές στα νοτιοδυτικά Βαλκάνια. Η προέλευση της λέξης και ο χρόνος κατά τον οποίο εισήλθε στην ελληνική γλώσσα δεν είναι γνωστά και έχουν αποτελέσει το αντικείμενο ζωηρής διαμάχης στις ελληνικές εφημερίδες κατά το 1865 και ξανά κατά τη δεκαετία του 1960.40 Η δημοφιλέστερη ελληνική άποψη ισχυρίζεται ότι προέρχεται από την επωνυμία Carlo e figli (Carlo και υιοί). Τα όπλα «είχαν ένα ευφωνικό όνομα . . . καριοφίλια. Αυτή η παράξενη και μελωδική λέξη αποτελεί έναν άκομψο εξελληνισμό της επωνυμίας ενός ιταλικού οπλουργείου του οποίου τα προϊόντα ήταν περίφημα σε όλη την Ανατολή: Carlo e figli.»41 Δεν υπάρχει κανένας καταγεγραμμένος κατασκευαστής όπλων με αυτό το όνομα, ούτε ο συγγραφέας κατάφερε να βρει κανέναν ο οποίος να υπέγραφε «e figli», παρόλο που οι πωλητές το συνηθίζουν και ένας Έλληνας έμπορος είπε στο συγγραφέα ότι ο πατέρας του του είχε πει ότι το όνομα προερχόταν από κάποιους έλληνες λιανοπωλητές της Τεργέστης. Είναι πιθανόν ένας ιταλός λιανοπωλητής να έδωσε το δικό του όνομα στα εμπορεύματά του. Πιο πιθανή είναι η εκδοχή που μετέφερε στο συγγραφέα ο Κώστας Γεωργόπουλος, ο οποίος συνάντησε στα Ιωάννινα έναν αργυροχόο με το όνομα Γιάννης Καριοφίλης. Ο κύριος Καριοφίλης είπε στο συγγραφέα ότι πριν από πέντε γενιές, το 1780, ένας πρόγονός του ήταν διάσημος αργυροχόος και γνωστός κατασκευαστής μακρύκανων όπλων, γεννημένος στους Καλαρίτες, ένα χωριό κοντά στα Ιωάννινα, φημισμένο για την παράδοσή του στην επεξεργασία του ασημιού και του χρυσού. Φυσικά το όνομα μπορεί να σχετίζεται με το επάγγελμά του και ο όρος να υπήρχε πολύ πριν τη γέννηση αυτού του ανθρώπου. Από το τέλος τουλάχιστον του δεκάτου εβδόμου αιώνα, οι Τούρκοι χρησιμοποιούσαν τη λέξη για να δηλώσουν το όπλο, και σίγουρα δεν θα είχαν δανειστεί τον όρο από τους Έλληνες. Στα τουρκικά η λέξη karanfil σημαίνει γαρίφαλο, το όνομα ενός άνθους, και η λέξη με μικρές παραλλαγές έχει την ίδια σημασία στα αλβανικά και τα σέρβο-κροατικά. Στα ελληνικά η λέξη καριοφίλι, η οποία αναγνωρίζεται ότι αποτελεί δάνειο από άλλη γλώσσα σημαίνει επίσης γαρίφαλο. Κατά το δέκατο έκτο και στις αρχές του δεκάτου εβδόμου αιώνα, οι κάνες των τουρκικών όπλων είχαν μεγάλα στόμια σε σχήμα αυγού που θύμιζαν το μπουμπούκι του γαρίφαλου. Ορισμένοι προχωρούν την ψευδαίσθηση ένα βήμα παραπέρα χαράζοντας ανάγλυφα γαρίφαλα επάνω τους ή τοποθετώντας ένθετα μπρούντζινα γαρίφαλα, όπως σε ένα παράδειγμα του Stibbert.42 Το άνθος ήταν ιδιαίτερα δημοφιλές στα πλακάκια του Isnik και σε υφάσματα του δεκάτου έκτου αιώνα. Οι ονομασίες των τουρκικών όπλων στα Βαλκάνια είναι συνήθως περιγραφικές και αυτή είναι η πιθανότερη προέλευση της λέξης καριοφίλι.
Πολλοί από τους επισκέπτες μας ψάχνουν να βρουν έναν τρόπο να μάθουν αγγλικά δωρεάν μέσω ίντερνετ.Πολλοί από αυτούς έχουν λίγες έως και καθόλου γνώσεις αγγλικών.Οπότε σήμερα θα ασχοληθούμε μια απλή και πολύ συνηθισμένη φρασούλα στα αγγλικά.Οι προχωρημένοι ας μην νιώθουν παραμελημένοι γιατί μαζί με απλές φράσεις θα ανα καιρούς θα δημοσιεύουμε και πιο δύσκολες ,όπως είναι οι ιδιωματισμοί (idioms) και τα phrasal verbs.
Ξεκινάμε λοιπόν.
ܳWhat is this? Γουότ ίζ δίς; Τί είναι αυτό;
This is a pen.
Δίς ίζ ε πέν.
Αυτό είναι ένα στυλό.
This is a book.
Δίς ίζ ε μπουκ.
Αυτό είναι ένα βιβλίο.
This is a bag.
Δίζ ιζ ε μπαγκ.
Αυτή είναι μια τσάντα.
What is that? Γουότ ιζ δάτ; Τί είναι εκείνο;
That is a dog.
Δις ιζ ε ντογκ.
Εκείνο είναι ένα σκυλί.
That is a house.
Δατ ιζ ε χάους.
Εκείνο είναι ένα σπίτι.
This για κάτι που βρίσκεται πολύ κοντά μας ή δίπλα μας και that για κάτι που βρίσκεται μακρυά από μας.
Ακούστε τώρα και τις φράσεις.Η προφορά τους είναι στα βρετανικά αγγλικά.
Εκμάθηση Ποντιακής Διαλέκτου στα Κέντρα Δια Βίου Μάθησης του Δήμου Θεσσαλονίκης
Πέντε (5) τμήματα εκμάθησης ποντιακής γλώσσας πρόκειται να υλοποιήσει ο Δήμος Θεσσαλονίκης, μέσω των κέντρων Δια Βίου Μάθησης, με τη συνεργασία του Πανελλήνιου Συνδέσμου Ποντίων Εκπαιδευτικών.
Τα τμήματα είναι τρίμηνης διάρκειας, 16 διδακτικών ωρών το μήνα.
Θα ξεκινήσουν στις αρχές Απριλίου και θα διαρκέσουν έως τον Ιούνιο του 2013.
Ο αριθμός των συμμετεχόντων ορίζεται στα 30 άτομα για την επιλογή των οποίων θα τηρηθεί αυστηρά σειρά προτεραιότητας.
Τα σχολεία στα οποία θα λειτουργήσουν τα τμήματα καθώς και οι ημέρες και ώρες διδασκαλίας είναι τα εξής:
55ο Δημοτικό Σχολείο (Κ. Κρυστάλλη 10)
Δευτέρα και Τετάρτη 18:00 - 20:00
55ο Δημοτικό Σχολείο (Κ. Κρυστάλλη 10)
Τρίτη και Πέμπτη 18:00 - 20:00
14ο Γενικό Λύκειο (Θ. Σοφούλη και Α. Παπανδρέου)
Δευτέρα και Τετάρτη 18:00 - 20:00
18ο Γενικό Λύκειο (Παπάφη 130Α)
Δευτέρα και Τετάρτη 18:00 - 20:00
18ο Γενικό Λύκειο (Παπάφη 130Α)
Τρίτη και Πέμπτη 18:00 - 20:00
Οι αιτήσεις συμμετοχής θα κατατίθενται καθημερινά, Δευτέρα με Παρασκευή, 08:00 - 14:00, μέχρι και την Πέμπτη 28 Μαρτίου 2013 (τελευταία ημέρα υποβολής αιτήσεων), στη Διεύθυνση Εκπαίδευσης του Δήμου Θεσσαλονίκης, Κ. Καραμανλή 38Β.
Πορτογαλίδα καθηγήτρια του πανεπιστημίου του Aveiro, παραδίδει μαθήματα γαλλικών και πορτογαλικών μέσω skype, από την άνεση του σπιτιού σας σε πολύ προσιτές τιμές.Περισσότερες πληροφορίες στο http://anaalmeida.eu
Αναγνώστης του ιστολογίου μας διετύπωσε την παρακάτω απορία:
´´ Έχω μια απορία. Μια μέρα βλέποντας μια πολωνική ταινία μου δημιουργήθηκε η εντύπωση ότι τα πομάκικα μοιάζουν με τα πολωνικά. Προφανώς, είναι και οι δύο σλαβικές γλώσσες, αλλά θα ήθελα να μάθω αν τυχόν τα πομάκικα έχουν μια περισσότερη εγγενή σχέση με τα πολωνικά, παρά με τα Βουλγάρικα.´´
απάντηση
Φυσικά και μοιάζουν σε κάποιο βαθμό αφού είναι και οι δύο σλαβικές γλώσσες.Αλλές σε καμία περίπτωση τα πομάκικα δεν μοιάζουν περισσότερο με τα πολωνικά από ότι με τα βουλγάρικα.Τα πομάκικα είναι πολύ κοντά στα βουλγάρικα μαζί με τα οποία μάλιστα ανήκουν στην ίδια υποομάδα των νότιων σλαβικών γλωσσών.Μαζί τους κατατάσονται και τα σκοπιανά.Άλλες γλώσσες του νότιου σλαβικού κλάδου,διαφορετικής όμως υποομάδας είναι τα σερβικά,τα κροάτικα και τα σλοβένικα.Τα πολώνικα είναι μια δυτική σλαβική γλώσσα που συγγενεύει περισσότερο με τα τσέχικα,τα σλοβάκικα και τα σορβικά.
Η Ιθάκη ήταν ένα σημαντικό εμπορικό κέντρο της Χάλκινης εποχής εκτός από τους Μυκηναίους και για τους Μινωίτες!Έτσι τουλάχιστον μαρτυρά η ανεύρεση στο νησί ενός συμβόλου της Γραμμικής Α της γραφής που πιστεύεται ότι κρύβει τη μινωϊκή γλώσσα.
Πρόκειται για το σύμβολο με την κωδική ονομασία SE (AB09) χαραγμένο σε ένα αντικείμενο που έχει επίσης χαραγμένη την εικόνα ενός σκύλου και ενός πλοίου.
Η ανεύρεση ενός μινωϊκού αντικειμένου τόσο βόρεια είναι εκπληκτική και δείχνει ότι οι εμπορικές δραστηριότητες των Μινωϊτών επεκτείνονταν βορειότερα από πιστευόταν νωρίτερα.
Στο νησί ,εκτός από αυτό το αντικείμενο,έχει ανακαλυφθεί και ένα μινωϊκό ειδώλιο.
Γύρω στο 5500 με 4500 χιλιάδες π.Χ. στην περιοχή των βόρειων Βαλκανίων άνθισε ένας παλαιοευρωπαϊκός νεολιθικός πολιτισμός με την ονομασία Βίντσα (Vinča).Το μεγαλύτερο κέντρο του ανακαλύφθηκε κοντά στην πόλη Βίντσα της Σερβίας από όπου και πήρε το όνομά του.Ξεχωρίζει από τον τύπο σπιτιών και τις ανθρωπόμορφες φιγούρες.
Ευρήματα που σχετίζονται με αυτόν τον πολιτισμό έχουν ανακαλυφθεί εκτός από τη Σερβία και στη Βουλγαρία ,τη Ρουμανία ακόμη και την Ουκρανία αλλά και την Ελλάδα (Δισπηλιό Καστοριάς).
Οι Βίνκα λοιπόν ήταν κυρίως αγρότες που καλλιεργούσαν τη γη με λίθινα κυρίως εργαλεία.Παρόλο όμως που ο πολιτισμός τους κατατάσσεται στην λίθινη εποχή ,ήταν ο παλιότερος που έκανε περιορισμένη χρήση μεταλλουργείας κυρίως για κοσμήματα και στολίδια .Σε κάποιες τοποθεσίες έχουν βρεθεί ακόμη και χάλκινα εργαλεία αλλά συνήθως προτιμούνταν τα λίθινα.
Χρησιμοποιούσαν επίσης και εξημερωμένα ζώα,όπως βοοειδή,αιγοπρόβατα ,σκυλιά και γουρούνια.Το μεγαλύτερο όμως βάρος το έδιναν στα βοοειδή τα οποία τα χρησιμοποιούσαν ως πηγή κρέατος αλλά και ως μεταφορικά μέσα.Εποχιακά μετέφεραν τα κοπάδια τους σε βοσκοτόπια σε μεγαλύτερο υψόμετρο.
Ο πολιτισμός αυτός διέθετε και ένα είδος ´γραφής´ ας το πούμε.Πρόκειται για εγχάρακτα σύμβολα σε πηλό και ξύλο.Δεν είναι σαφές αν πρόκειται για πραγματική γραφή και για τη φύση των συμβόλων έχουν διατυπωθεί πολλές θεωρίες.Σήμερα πάντως πιστεύεται ότι τα σύμβολα αποτελούν κάποιο μήνυμα χωρίς απαραιτήτως να περιέχουν και γλώσσα.
νεολιθικοί πολιτισμοί
Τα σύμβολα είναι σχεδόν πανομοιότυπα σε μια τεράστια περιοχή και έχουν μείνει απαράλλαχτα για πολλούς αιώνες.Το γεγονός αυτό αποκλείει να αποτελούν αλφαβητική γραφή αφού κάτι τέτοιο προϋποθέτει σε όλη αυτή την έκταση μιλιόταν μια ενιαία γλώσσα και μάλιστα χωρίς παραλλαγές.Στη νεολιθική εποχή οι μετακινήσεις πληθυσμών ήταν συνεχής και η πολυγλωσσία σε μια μικρή γεωγραφικά περιοχή φαινόμενο σύνηθες.
Πιθανολογείται ότι πρόκειται για σύμβολα θρησκευτικής φύσεως γι´ αυτό και έχουν παραμείνει τα ίδια.
Παρόμοια σύμβολα περιέχει και η ξύλινη επιγραφή που βρέθηκε το 1993 στο Δισπηλιό της Καστοριάς ,σε έναν παραλήμνιο προϊστορικό οικισμό.Η ραδιοχρονολόγηση έδειξε ότι η πινακίδα είναι από 5260 π.Χ!
σύμβολα Βίντσα
Τελευταίο εύρημα τέτοιων συμβόλων είναι επιγραφές που βρέθηκαν στο χωριό Ταρταρία της Ρουμανίας τα οποία μάλιστα είναι προγενέστερα χρονολογικά της γραφής των Σουμερίων και των Μινωϊτών.
Από κάποιους ρουμανικούς κύκλους έχει προωθηθεί ότι τα σύμβολα είναι ... προϊστορικά ρουμάνικα.Μια τέτοια θεωρία βέβαια ανήκει στους κόλπους της φαντασίας και παραγλωσσολογίας.Κατά περίεργη σύμπτωση κάτι ανάλογο συμβαίνει και με την δική μας τη ξύλινη πινακίδα του Δισπηλιού της Καστοριάς.Ότι πρόκειται δηλαδή για ελληνικά του 5260 π.Χ! Κάτι τέτοιο βέβαια δεν ισχύει αφού τα ελληνικά δεν θα διαμορφωθούν ακόμη και κάποιες χιλιάδες χρόνια.
Είναι άγνωστο ποιά γλώσσα μιλούσαν.Λόγω της έκτασης Πιθανώς μιλούσαν πολλές γλώσσες και κάθε περιοχή είχε δικής της διοίκηση.
επιγραφή με σύμβολα βίντσα σε πήλινο δοχείο
αγαλματίδιο Βίντσα
επιγραφή από φυλαχτό Βίντσα στο χωριό Ταρτάρια της Ρουμανίας
λίθινα εργαλεία των Βίντσα
Ανακατασκευασμένο σπίτι Βίντσα.Πάνω από την είσοδο συνήθιζαν να κρεμούν ένα κεφάλι ταύρου.
Μεταφράστε από τα γερμανικά στα ελληνικά και μετά προσπαθείστε αντίστροφα.
1.Die Ohren der Esel sind lang.
Ντι όγεν ντέα έζελ ζίντ λάνγκ.
2.Die Augen dieser Insekten sind sehr klein.
Ντι άουγκεν ντίζεα ινζέκτεν σίνζ ζέα κλάιν.
3.Haben die Tiere Hände?Nur die Affen.
Χάμπεν ντι τίιγε χέντε;Νούα ντι άουφεν.
4.Die Katzen und die Hunde sind Haustiere.
Ντι κάτσεν ουντ ντι χούντε ζίντ χάους-τίιγε.
Και τώρα αντίστροφα.
1.Τα αυτιά του γαϊδάρου είναι μακρυά.
2.Τα μάτια αυτών των εντόμων είναι πολύ μικρά.
3.Έχουν τα ζώα χέρια;Μόνο οι πίθηκοι.
4.Οι γάτες και τα σκυλιά είναι κατοικίδια.
το κάστρο Hohenzollern Burg βρίσκεται στη Στουτγκάρδη
Το Hohenzollern Burg (μπούργκ- κάστρο) είναι ένα κάστρο που βρίσκεται κοντά στη Στουγκάρδη της Γερμανίας.Πήρε το όνομά του από τη δυναστεία των Hohenzollern,μιας πρωσικής οικογένειας βασιλιάδων (König - κένιχ - βασιλιάς) και αυτοκρατόρων (kaiser-κάιζεα- αυτοκράτορας ) της Πρωσίας,Γερμανίας και Ρουμανίας.Κατά την ιστορία του το κάστρο γκρεμίστηκε και ξαναχτίστηκε δύο φορές.
Το πρώτο κάστρο χτίστηκε τον 11ο μ.Χ. αιώνα και καταστράφηκε ολοκληρωτικά το 1423 μετά από μια 10μηνη πολιορκία από το δουκάτο της Σουηβίας.Ένα δεύτερο,πιο γερό κάστρο κατασκευάστηκε στη θέση του παλιού το 1461 το οποίο χρησίμευε ως καταφύγιο των καθολικών Hohenzollern της Σουηβίας κατά τη διάρκεια του τριακονταετούς πολέμου.Με το πέρασμα των αιώνων έχασε τη στρατηγική του σημασία και μέχρι τον 18ο αιώνα είχε καταρρεύσει σχεδόν ολοκληρωτικά από την έλλειψη συντήρησης εκτός από το εκκλησάκι,το μόνο κτίριο που επιβίωσε από τους μεσαιωνικούς χρόνους.
η εκκλησία του κάστρου
η κεντρική αυλή του κάστρου
Το τρίτο κάστρο που επιβιώνει και μέχρι σήμερα ,χτίστηκε από τον βασιλιά της Πρωσίας Φρειδερίκο Γουλιέλμο τον Δ´,μέλους της δυναστείας των Hohenzollern.Για το νέο κάστρο ο Φρειδερίκος Γουλιέλμος επέλεξε τον αγγλικό νεογοτθικό ρυθμό.
Το κάστρο δεν κατοικήθηκε και χρησιμοποιούταν ως οικογενειακό μνημείο μέχρι το 1945 κατοικήθηκε από τον Πρώσσο πρίγκηπα Βίλχελμ ο οποίος μετά το θάνατό του θάφτηκε εκεί με τη σύζυγό του.
το στέμα του Βιλχέλμου του Β´ φυλάσσεται στο κάστρο
ένας από τους πύργους
Σήμερα στο κάστρο φυλάσσονται κάποια ιστορικά αντικείμενα όπως το στέμα του Βίλχελμ του Β',κάποια προσωπικά αντικείμενα του Φρειδερίκου του Μέγα και ένα γράμμα του Αμερικανού προέδρου Τζόρτζ Γουάσινγκτον που ευχαριστούσε τον οίκο των Hohenzollern για την βοήθειά του στην αμερικανική επανάσταση.Το κάστρο στις μέρες μας είναι ένας πολύ δημοφιλής τουριστικός προορισμός.
Όσοι δεν προέρχονται από χώρες τη Ε.Ε. ή από χώρες εκτός της ζώνης Ευρώ χρειάζονται άδεια εργασίας.Για τους υπηκόους Βουλγαρίας και Ρουμανίας άδεια απαιτείται μέχρι τα τέλη 2013.Η Ελλάδα βρίσκεται εντός οικονομικής ζώνης του ευρώ,οπότε τέτοια άδεια δεν απαιτείται.
Zeugnisse und Anerkennung
τσόικνισε ουντ άνεα-κένουνγκ
πτυχία και αναγνωρίσή τους
Αν έχετε κάποιο πτυχίο ή απολυτήριο Λυκείου απαιτείται η μετάφρασή του στα γερμανικά
και η πιστοποίησή του ως αληθινό.
isto (ίστου,το σ παχύ στην Πορτογαλία,κανονικό στη Βραζιλία)=αυτό,δίπλα σε μένα isso (ίσου)=αυτό,δίπλα σε σένα aquilo (εκίλου στην Πορτογαλία ή ακίλου στη Βραζιλία)=εκείνο
Μια νέα πινακίδα με εγχάρακτα γράμματα στη Γραμμική Β ανακαλύφτηκε στην Ίκλαινα Μεσσηνίας.Σύμφωνα με εκτιμήσεις πρόκειται για μια από τις παλιότερες που έχουν βρεθεί μέχρι σήμερα και μάλιστα μακρυά από τα μεγάλα μυκηναϊκά κέντρα διοίκησης.
Πρόκειται για μια μια πήλινη πινακίδα ύψους 2,5 εκατοστών και πλάτους 4,5 που χρονολογείται γύρω στο 1450-1350 π.Χ.Η χρονολόγηση αυτή την κάνει από τις παλαιότερες που έχουν βρεθεί μέχρι σήμερα.
Και στις δύο όψεις της φέρει σημεία στη Γραμμική Β,τη γραφή των Μυκηναίων που κυριουρχούσαν στην περιοχή της Πελοπονήσσου ,νότιου Αιγαίου,Κρήτης και Κύπρου από το 1600 π.Χ. μέχρι το 1100 π.Χ.
Η επιβίωση της πινακίδας μέχρι τις μέρες μας οφείλεται σε καθαρή τύχη,αφού ο γραφέας την είχε πετάξει σε ένα σωρό με σκουπίδια και μετά τα έκαψε.Η φωτιά έψησε την πινακίδα και τη διατήρησε μέχρι σήμερα.
Το μυκηναϊκό βασίλειο του Νέστορα είχε κέντρο την Πύλο και ήταν
διαιρεμένο σε επαρχίες ή νομούς όπως φανερώνουν πινακίδες που βρέθηκαν
στο ανάκτορο της Πύλου.Σε μια από αυτές αναφέρεται η επαρχία apu2 ή Αφύ ή
Αρφύ ή Αλφύ.Η Αφύ έχει ταυτιστεί με την Ίκλαινα που βρέθηκε και η νέα
πινακίδα.
Για όσους μαθαίνετε αλβανικά,το παρακάτω κείμενο είναι οι πρώτοι 15 στίχοι από το αλβανικο και ελληνικό μέρος του Τετράγλωσσου λεξικού του Δανιήλ Μοσχοπολίτη. Σχετικά με το αλβανικό κείμενο,προφανώς πρόκειται για ντόπια διάλεκτο της εποχής που διαφέρει σε κάποια σημεία από τα σύχγρονα αλβανικά.Αν κάποιος από τους φίλους μας γνωρίζει καλά την σύγχρονη αλβανική ας κάνει κάποιο σχόλιο με διόρθωμενη τη μετάφραση της τρίτης στήλης στα σύγχρονα αλβανικά.
από τη ζωή των λέξεων
Διαβάστε επίσης 
