Το κινέζικο αλφάβητο είναι ένα εξαιρετικά πολύπλοκο σύστημα γραφής που καθόλου δεν θυμίζει το ελληνικό,αφού κάθε κινέζικο σύμβολο αντιστοιχεί σε συλλαβές και ολόκληρες λέξεις και είναι πάρα πολύ δύσκολο να μαντέψεις πώς προφέρεται.
Για να ξεπεραστεί αυτή η δυσκολία της προφοράς από το 1910 άρχισε να αναπτύσεται ένα απλοποιημένο σύστημα φωνητικού αλφαβήτου το οποίο θα χρησιμοποιούταν παράλληλα με το κανονικό για να βοηθάται ο κόσμος και να καταλαβαίνει πώς διαβάζονται τα σύμβολα.
Το σύστημα αυτό,το λεγόμενο στην καθομιλουμένη μποπομόφο, αποτελούταν μόνο από 37 σύμβολα κάθε ένα από τα οποία αντιστοιχούσε σε ένα μόνο φθόγγο.Αντίθετα το κανονικό κινέζικο από την εμφάνισή του εδώ και χιλιάδες χρόνια μέχρι σήμερα αποτελείται από χιλιάδες,αν όχι δεκάδες χιλιάδες σύμβολα.
Σκοπός αυτού του συστήματος ήταν η υποβοήθηση της προφοράς των κανονικών συμβόλων και όχι η αντικατάσταση των κινεζικών ιδεογραμμάτων και συλλαβογραμμάτων ή παράλληλη χρήση τους με ένα αλφαβητικό κινεζικό σύστημα φωνητικών συμβόλων.Μάλιστα από φόβο μήπως δημιουργεί η παρανόηση ότι πάνε να καταργήσουν το πατροπαράδοτο σύστημα,άλλαξαν ονομασία από φωνητικό αλφάβητο σε φωνητικά σύμβολα.
Το 1950 το σύστημα καταργήθηκε τελείως από τη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας ενώ στην Ταϊβάν συνέχισε να χρησιμοποιείται μέχρι σήμερα ως βοήθημα εκμάθησης για τα μικρά παιδιά.
| ㄆ | ㄇ | ㄈ | ㄉ | ㄊ | ㄋ | ㄌ | ㄍ | ㄎ | ㄏ | ㄐ | ㄑ | ㄒ | ㄓ | ㄔ | ㄕ | ㄖ | ㄗ | ㄘ |
| ㄙ | ㄚ | ㄛ | ㄜ | ㄝ | ㄞ | ㄟ | ㄠ | ㄡ | ㄢ | ㄣ | ㄤ | ㄥ | ㄦ | ㄧ | ㄨ | ㄩ |  |
Η ονομασία μποπονόφο είναι ταϊβανέζικη και προέρχεται από τις τέσσερις πρώτες πρώτες συλλαβές του μανδάρικου συστήματος.Στην ενδοχώρα το αλφάβητο αυτό ονομάζεται τζούγιν (Zhuyin).
