 |
| Ο υπεραστικός σταθμός πούλμαν του Μονάχου |
Καλημέρα,έπρεπε να γράψω αυτή την ανάρτηση εδώ και καιρό ,αλλά ποτέ δεν είναι αργά.Λίγο πριν το Πάσχα βρέθηκα πάλι στο Μόναχο και αποφάσισα να ταξιδεύω στην κοντινή Στουγκάρδη,να δω λίγο την πόλη και να μάθω πώς δουλεύει το σύστημα με τα υπεραστικά πούλμαν στη Γερμανία!
Στο Μόναχο και στη Γερμανία γενικά,δεν υπάρχουν κρατικά υπεραστικά πούλμαν όπως έχουμε εδώ τα ΚΤΕΛ.Αυτό γίνεται για να μην χάνουν τα τρένα τα οποία βέβαια είναι μεν πιο άνετα αλλά πολύ πιο ακριβά...
Παρ'όλα αυτά υπάρχουν ιδιωτικές εταιρείες πούλμαν που εκτελούν δρομολογία από πόλη σε πόλη,όπως η
MeinFernbusκαι η
city2city .
 |
| Ένα λεωφορείο της MeinFernBus στο σταθμό πούλμαν του Μονάχου |
Ένα πρωϊ λοιπόν πήρα την απόφαση να ταξιδέψω Στουτγκάρδη.Ο σταθμός λεωφορείων στο Μόναχο δεν ήξερα πού βρίσκεται.Μπήκα λοιπόν στο ίντερνετ (το χόστελ που διέμενα είχε WIFI) και βρήκα περίπου πού είναι.Κοντά στον κεντρικό σιδηροδρομικό σταθμό (Hauptbahnhof).
Έφτασα μέχρι το σταθμό και άρχισα να περπατάω προς την κατεύθυνση του 'κτελ' ,όπως το είχα δει σε χάρτη στο ίντερνετ. Πηγαίνοντας σε μια διασταύρωση έστριψε ένα λεωφορείο με ελληνικές πινακίδες.Μάλλον ερχόταν από την Ελλάδα.Παρατήρησα ότι ένας διερχόμενος ,πεζός με μεσογειακή εμφάνιση το κοιτούσε.Είπα λοιπόν να τον ρωτήσω με τα ελάχιστα γερμανικά που γνωρίζω κατά που πέφτει το ΚΤΕΛ.
Entschuldigung!Wo ist der Riesebus?
Εντσούλντιγκουνγκ!Βο ίστ ντέα ράιζεμπους;
Συγνώμη.Πού είναι το πούλμαν;
Δεν θυμάμαι πώς ακριβώς το είπε στα γερμανικά αλλά λίγο πολύ κατάλαβα ότι είναι κοντά και ότι προς τα κει πάει και αυτός και ότι μου είπε να τον ακολουθήσω.Πηγαίνοντας με τον 'φίλο' προς τα κτελ με ρώτησε από πού είμαι -Griechenland-λέω .Εκείνος τελικά ήταν Ιταλός.Μόλις άκουσε Ελλάδα,ρώτησε πώς είναι ο καιρός εκεί και συνεχίζει 'Hier immer schlecht.'. "Εδώ (στο Μόναχο) από το κακό στο χειρότερο."
Μετά από περπάτημα 10 λεπτών αφού τον συνάντησα έφτασα στα ΚΤΕΛ.Μπήκα,ανέβηκα στο δεύτερο όροφο και είδα κάτι ένα γραφείο που έγραφε city2city.Το όνομα το είχα δει στο ίντερνετ,οπότε συμπέρανα ότι εδώ πρέπει να πουλάνε εισιτήρια.Και δεν έπεσα έξω.Μπήκα μέσα,πήρα ένα φυλλάδιο δρομολογίων που είχα εκεί και λέω στην υπάλληλο.
-'Wieviel ist eine Fahrkarte nach Stuttgart?Hin und zuruck?
Βίφιλ ιστ άινε φαρκάρτε ναχ Στούτγκαρτ;Χιν ουντ τσουριούκ;
Πόσο έχει ένα εισιτήριο για τη Στουτγκάρδη.Με επιστροφή;
- Zwei und zwanig Euro.
Τσβάι ουντ τσβάντικ έουρο.
Εικοσιδύο ευρώ.(οι Γερμανοί λένε του αριθμούς ανάποδα ,δύο και είκοσι).
και συνεχίζω...
-Eine Fahrkarte nach Stuttgart hin um neun Uhr und zuruck um acht Uhr heute abend.**
Ένα εισιτήριο για τη Στουτγκάρδη σήμερα στις εννιά για εκεί και επιστροφή σήμερα στις οχτώ.
**Εδώ σημειώστε ότι τα γερμανικά που γνωρίζω είναι λιγοστά και κάνω και πολλά λάθη.Δεν είμαι σίγουρος πώς ακριβώς είναι το σωστό.Η παραπάνω πρόταση δεν μου φαίνεται σόι,μάλλον τη σκότωσα, έτσι όπως τη διετύπωσα.Οι γερμανομαθείς διορθώστε με.
Ενώ εξωτερικά το ΚΤΕΛ δεν κάνει και κάποια εντύπωση ,ούτε καλή ούτε κακή,εσωτερικά ,εκεί που παρκάρουν τα πούλμαν παρατήρησα ότι είναι βαμμένο κατάμαυρο!Όχι ότι πειράζει αυτό,αλλά φαινόταν κάπως...
 |
| Ο σταθμός μέσα είναι βαμμένος κατράμι! |
Τέλος πάντων επιβιβάζομαι στο λεωφορείο και ξεκινάμε για Στουτγκάρδη. Μετά από μια ώρα περίπου το λεωφορείο κάνει στάση κάπου για πέντε λεπτά,δεν κατάλαβα που,και κατεβαίνω να πάρω λίγο αέρα.Εκεί επιβιβάστηκαν κάποια άτομα.Αφού πήρα τον αέρα ξαναμπαίνω μέσα και κοντοστέκομαι μέχρι να κάτσουν οι νέοι επιβάτες για να περάσω.Τότε νιώθω ένα δάχτυλο στον ώμο μου.Γυρνάω ,ο εισπράκτρας.Κάτι λέει ,δεν μπορώ να επαναλάβω ακριβώς τις λέξεις,αλλά λίγο πολύ με ρώτησε αν ταξιδεύω ήδη.Έτσι κατάλαβα.Ξαναβγάζω το εισιτήριο και του το δείχνω.Κατάλαβα ότι ο Γερμανός εισπράκτορας έχει μνήμη ελέφαντα...Μόλις πριν μια ώρα ξεκίνησε το λεωφορείο από το Μόναχο με πέντε άτομα και δεν με θυμότανε και νόμισε ότι ανέβηκα για να ταξιδέψω τσάμπα!!Χαχα.Σπίρτο ο εισπράκτορας.Παρεπιπτόντως ,στα γερμανικά οι τζαμπατζήδες μου χρησιμοποιούν τα μέσα μαζικής μεταφοράς χωρίς να πληρώσουν ονομάζονται 'σβαρτσφάρερ' (
schwarzfahrer) 'μαύροι ταξιδιώτες'.
Αφού του έδειξε το εισιτήριο,τότε του διάβασε το όνομά μου και τού ρθε αναλαμπή και θυμήθηκε το ...παιδί.Συνεχίσαμε λοιπόν το ταξίδι και μετά από ένα δίωρο περίπου (συνολικά διόμυσι-τρεις ώρες Μόναχο-Στουτγκάρδη) φτάσαμε Στουτγκάρδη.
Το λεωφορείο σταμάτησε έξω από τη Στουτγκάρδη σε μια περιοχή που λεγόταν OberTurkheim .Heim θα πει κάτι σαν σπίτι ,αντίστοιχο του αγγλικού home.
Η Στουγκάρδη λοιπόν δεν μου γέμισε και πολύ το μάτι με την πρώτη εντύπωση-έκανε πολύ περισσότερο κρύο σε σχέση με το Μόναχο (λίγο πριν το Πάσχα) και είναι χτισμένη πάνω σε λόφο...
Αλλά αυτά είναι αλλουνού παπά (ανάρτησης) ευαγγέλιο ...
