Οι Μυκηναίοι ήταν ένας Ινδοευρωπαϊκός λαός της Εποχής του Χαλκού που μιλούσε μια μορφή της πρωτοελληνικής γλώσσας. Μετοίκησαν στην νότια ηπειρωτική Ελλάδα κάπου από την περιοχή του Δούναβη περίπου το 2100 π.Χ.
Ήταν πολεμοχαρής λαός με συνεχείς πολέμους κατά τους οποίους έκανε ευρεία χρήση αρμάτων μάχης. Οι ηγέτες τους ήταν πολύ πλούσιοι και φορούσαν βαριά πλήρη πανοπλία που μοιάζει με εκείνη των μεσαιωνικών Ιπποτών. Αυτόν τον τύπο πανοπλίας δεν θα τον ξαναδεί ο ελληνικός κόσμος για αιώνες.
Υπέταξαν και αφομοίωσαν ντόπιους προελληνικούς λαούς, εγκαταστάθηκαν και υιοθέτησαν πολλές πτυχές των τοπικών πολιτισμών του Αιγαίου, ο σημαντικότερος των οποίων ήταν οι Μινωίτες.
Διεξήγαγαν πόλεμο και ασχολούνταν με το θαλάσσιο εμπόριο φτάνοντας ακόμη και στην Κύπρο το Λεβάντε και την Αίγυπτο. Άνθισαν μεταξύ 1600 και 1200 π.Χ., μέχρι την κατάρρευση της Εποχής του Χαλκού.
Οι Μυκηναίοι εμπορεύονταν ελαιόλαδο, κρασί, μαλλί, κασσίτερο και χαλκό, μέταλλα πολύτιμα για αυτούς και ξυλεία για τη ναυπήγηση πλοίων.
Μερικές πολύ σημαντικές μυκηναϊκές πόλεις αναδείχθηκαν όπως οι Μυκήνες, η Τύρινθα και η Πύλος που είχαν τεράστιες οχυρώσεις, γιγάντια πέτρινα τείχη γνωστά ως κυκλώπια.
Το όνομα τους προέρχεται από τις Μυκήνες, που ανασκάφηκαν από τον Heinrich Schliemann, ξεκινώντας από το 1876.
Οι βασιλιάδες τους γνωστοί ως άναξ θάβονταν σε τεράστιους στρογγυλούς πέτρινους τάφους γνωστούς ως κυκλικούς τάφους τύπου Α από τους αρχαιολόγους. Πολλά πολυτελή αντικείμενα βρέθηκαν σε αυτούς τους τάφους, όπως χρυσές μάσκες και κοσμήματα καθώς και όπλα, σπαθιά, δόρατα και κράνη.
Δεν είναι ακόμη γνωστό εάν υπήρχε μια ενοποιημένη κεντρική δύναμη, αλλά επιβεβαιώθηκαν διάφορα μυκηναϊκά βασίλεια.
Σταδιακά επέκτειναν την επιρροή τους σε όλη τη νότια ηπειρωτική Ελλάδα, τα νησιά του κεντρικού Αιγαίου, τις ακτές της νοτιοδυτικής Μικράς Ασίας, την Κύπρο και την Κρήτη, όπου ζούσαν οι κύριοι αντίπαλοί τους οι Μινωίτες.
Είχαν στενές αλληλεπιδράσεις και επηρεάστηκαν πολύ από τον ισχυρό μινωικό πολιτισμό.
Ήταν πιθανώς υποτελείς κάποτε στους Μινωίτες και αναγκάζονταν να αποδίδουν φόρο.
 |
| Ο Θησέας σκοτώνει τον Μινώταυρο. |
Σύμφωνα με το μύθο, οι Αθηναίοι αναγκάζονταν να στέλνουν 14 νεαρούς ευγενείς παρθένους, επτά νεαρούς και επτά κοπέλες, στον βασιλιά Μίνωα της Κρήτης για να θυσιάσουν στον Μινώταυρο έναν τέρας με ανθρώπινο σώμα και κεφάλι ταύρου που ζούσε στον Λαβύρινθο κάτω από το ανάκτορο του Μίνωα. Οι νέοι έπρεπε να προσφέρονται κάθε επτά χρόνια.
Ο Θησέας, γιος του βασιλιά Αιγαίου της Αθήνας, εθελοντικά έγινε μέρος της τρίτης αποστολής για να σκοτώσει τον Μινώταυρο και να τερματίσει τις θυσίες.
Εισχώρησε κρυφά στο Λαβύρινθο και σκότωσε τον Μινώταυρο με τη βοήθεια της πριγκίπισσας Αριάδνης,την κόρη του βασιλιά Μίνωα, που τον ερωτεύτηκε, .
Οι Μυκηναίοι τελικά αποτίναξαν τη μινωική κυριαρχία και μάλιστα κατέλαβαν την Κρήτη,υποτάσσοντας και τερματίζοντας τη μινωική θαλασοκρατία.
 |
| Επιγραφή στη γραμμική Β. |
Μετά την κατάληψη της Κρήτης, οι Μυκηναίοι προσάρμοσαν τη μινωική γραφή,τη λεγόμενη γραμμική Α, στη δική τους γλώσσα δημιουργώντας τη γραμμική Β, το πρώτο ελληνικό αλφάβητο.
Οι γραμμικές γραφές Α και Β γράφτηκαν σε πήλινες ταμπλέτες. Χιλιάδες τέτοιες ταμπλέτες ,γραμμένες στη γραμμική Β βρέθηκαν σε διάφορα αρχεία παλατιών. Οι Μυκηναίοι κατέγραφαν κυρίως εμπορεύματα σε αυτά τις επιγραφές.
Ο Michael Ventris, αρχιτέκτονας και εξειδικευμένος κρυπτογράφος, παρατήρησε για πρώτη φορά ότι η γραμμική Β είχε ελληνικά χαρακτηριστικά. Στην αρχή αυτό θεωρήθηκε ανύκουστο και γελοίο από τον Chadwick, γλωσσολόγο και εμπειρογνώμονα στην αρχαία ελληνική γλώσσα.
Ο Chadwick αποκάλεσε τον Ventris ερασιτέχνη όταν άκουσε μια συνέντευξη του Ventris και των ισχυρισμών του στο ραδιόφωνο.Αλλά αφού μελέτησε τους ισχυρισμούς του Ventris έγινε ο πρώτος που τον υποστήριξε στην ελληνικότητα της Γραμμικής Β.Οι δυο τους εν συνεχεία ένωσαν τις δυνάμεις τους και οι προσπάθειές τους οδήγησαν τελικά στην αποκρυπτογράφηση της Γραμμικής Β αποδεικνύοντας ότι έγραφε μια μορφή της πρώιμης ελληνικής γλώσσας.
Οι τρεις αποκρυπτογράφοι της γραμμικής Β.
Alice Kober, Michael Ventris, John Chadwick.
Η πραγματική βάση για την αποκρυπτογράφηση της γραμμικής Β τέθηκε από το πρωτοποριακό έργο της Alice Kober, μιας Αμερικανίδας κλασσικίστριας που ανέλαβε τεράστια δουλειά συγκρίνοντας και ταξινομώντας σύμβολα γραμμικής B.
 |
| Οι τριάδες της Κόμπερ. |
Ανακάλυψε για πρώτη φορά ότι η υποβόσκουσα γλώσσα της γραμμικής γλώσσα ήταν μια κλιτική γλώσσα αποφεύγοντας όμως να αναφέρει ποια.
Προσδιόρισε τρεις πτώσεις ουσιαστιών, τις διάσημες «τριάδες» όπως τις ονόμασε ο Ventris. Παρατήρησε ότι σε κάθε περίπτωση ορισμένα σύμβολα παρέμεναν πάντα τα ίδια, ενώ άλλα άλλαζαν.
Αυτό ήταν σαφής ένδειξη ότι η υποκείμενη γλώσσα της Γραμμικής Β ήταν κλιτική όπως οι δυτικές γλώσσες. Έτσι, η συλλαβική φύση της γραφής δεν ήταν κατάλληλη για τη γλώσσα που απέδιδε.
Δεν είχε την ευκαιρία να τελειώσει τη δουλειά της. Πέθανε από καρκίνο σε ηλικία 43 ετών το 1950, δύο χρόνια πριν από την αποκρυπτογράφηση της γραμμικής Β.
Η Γραμμική Α παραμένει άγνωστη μέχρι σήμερα και θεωρείται ότι αντιπροσωπεύει τη μη ελληνική,μινωική γλώσσα.
 |
| Η χεττιτική αυτοκρατορία. |
Υπάρχουν ενδείξεις ότι οι Μυκηναίοι αλληλεπίδρασαν και ανταγωνίστηκαν την ισχυρή αυτοκρατορία των Χετταίων στη Δυτική Μικρά Ασία.
Η χεττιτική επιστολή Ταγαγκαλάουα αναφέρει τους Αχιγιάβα (Μυκηναίοι;)
Σε μια επιστολή των Χετταίων ενός άγνωστου βασιλιά των Χετταίων προς την Tawagalawa, τον αδελφό του βασιλιά των Ahhiyawa.
Στην ίδια επιστολή ο βασιλιάς των Χετταίων υπονοεί ότι η Μιλαγουάντα, η Μίλητος, ήταν υπό την επιρροή του. Η Μίλητος καταλήφθηκε τελικά από τους Μυκηναίους την έβαλαν στη δική τους σφαίρα επιρροή.
 |
| Χεττιτική επιστολή που αναφέρει τους Αχιγιάβα (Αχαιούς;) |
Πιστεύεται ότι οι ομηρικοί θρύλοι του Τρωικού πολέμου στην Ιλιάδα απεικονίζουν την αντιπαλότητα αυτής της περιόδου. Η Τροία ήταν γνωστή ως Wilusa στους Χετταίους.
Το όνομα των Αχαιών που αναφέρεται πολλές φορές από τον Όμηρο έχει εντυπωσιακή ομοιότητα με τους Αχιγιάγουα των Χετταίων. Οι Αχαιοί και οι Αχιάουα είναι πιθανώς ένα και το ίδιο.
Ο Τρώας πρίγκιπας Πάρις ήταν επίσης γνωστός ως Alaksandu σύμφωνα με τα αρχεία των Χετταίων. Αυτό έχει εντυπωσιακή ομοιότητα με το ελληνικό όνομα Αλέξανδρος. Αυτό δείχνει ότι οι Μυκηναίοι είχαν μεγάλη επιρροή στην περιοχή και η Τρωική άρχουσα τάξη εν μέρει εξελληνίστηκε.
Το νησί της Κύπρου στην ανατολική Μεσόγειο ήταν πλούσιο σε χαλκός και ξυλεία.Αυτό οδήγησε τους Μυκηναίους να ιδρύσουν εμπορικές αποικίες στο νησί, ήδη πό τον 14ο αιώνα π.Χ. και τελικά να καταλάβουν τον έλεγχο ολόκληρου του νησιού και να το εξελληνίσουν.
 |
| Η Αρκαδοκυπριακή ελληνική διάλεκτος. |
Στο νησί μιλιόταν η Αρκαδοκυπριακή διάλεκτος,η ίδια όπως και στην Αρκαδία της Πελοποννήσου η οποία τελικά επικράτησε όλων των ντόπιων προελληνικών γλωσσών.
Η κυριαρχία στην Κύπρο διευκόλυνε πολύ το μυκηναϊκό εμπόριο με την εγγύς Ανατολή.
Ο μυκηναϊκός πολιτισμός κατέρρευσε τελικά κατά την Μεγάλη Κατάρρευση της εποχής του χαλκού μαζί με σχεδόν όλους τους άλλους μεγάλους πολιτισμούς της Μέσης Ανατολής.
Η μυκηναϊκή κατάρρευση αποδίδεται στη λεγόμενη εισβολή των Δωριέων , μια άλλη ελληνική φυλή που εισέβαλε από το Βορρά.
Αλλά σήμερα η θεωρία αυτή θεωρείται αμφιλεγόμενη. Δεν υπάρχει καμία απόδειξη στο αρχαιολογικό αρχείο μιας τέτοιας εισβολής.
Η δωρική εισβολή φαίνεται να είναι μύθος των Κλασικών Ελλήνων.
σου άρεσε η ανάρτηση ,κάνε μας ένα ψυχικό. Προώθησέ την με τα κουμπιά παρακάτω.
