Αθανάσιος Τασιούλης.
Σίντζι, άπα νου σ’ αντάρου - Το αίμα, νερό δε γίνεται,
Aρμάνλου φάτσι σ' κρεάπα σ' ντράκλου - Ο Βλάχος έκανε να σκάσει και τον διάολο,
Mέρου σουμ’ μέρου κάντι - Το μήλο κάτω από την μηλιά πέφτει,
Άπα, φόκλου σ' μλιάρα νου άου πίστι - Το νερό, η φωτιά και η γυναίκα δεν έχουν εμπιστοσύνη,
Pάουλου νου σ' τουάρνα ντιναπόι - Το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω,
Iού γκαλίινα κακαριάτζα, κόκουτλου τάτσι - Όπου η κότα κακαρίζει, ο κόκορας σωπαίνει,
Nου ασπούνε ναπαρτίκα τσοάρλιε - Δε δείχνει το φίδι τα πόδια,
Aντούνα κάντ' χίι τίνιρ' , σ' άι κάντ' αουσέστι – Μάζευε όταν είσαι νέος, για να 'χεις όταν γεράσεις,
Φτόχλου αντάρου ίτσι πουάτι, αβούτλου ίτσι βα - Ο φτωχός κάνει ό,τι μπορεί, ο πλούσιος ό,τι θέλει,
Mπούνα μλιάρα νου άρι ούτι όκλι.ούτι ορέκλι - Η καλή γυναίκα δεν έχει ούτε μάτια, ούτε αυτιά,
Όμλου σ' πιλιξιάστι κου ζμπόρλου σ' όχι κου ταπόρλου - ο άνθρωπος "πελεκιέται" με το λόγο κι όχι με το τσεκούρι,
Aμία μ' άρντι κάπλου φόκ' σ' αλούι λ' άρντι τρα τζιόκ' - Εμένα μου καίει η φωτιά το κεφάλι και εκεινού του καίει για χορό,
Kα πέρου ντι λούπου γράματλι – Σαν τις τρίχες του λύκου βλέπω τα γράμματα,
Nτουμιτζάλου ιάστι ανάλτου, μα βιάντι χαμπλά - Ο Θεός είνα ψηλά, μα βλέπει χαμηλά,
Aχτάρι κάπ', αχτάρι μίντι - Τέτοιο κεφάλι, τέτοιο μυαλό,
Nτι άπα τσι ντοάρμι σ' τσα χίμπα φρίκα - Από το νερό που "κοιμάται" να έχεις φόβο,
Όμλου ιάστι ντούλτσι κα νιάρι σ' γκρέου κα σάρι - Ο άνθρωπος είναι γλυκός σαν μέλι και βαρύς σαν αλάτι,
Kάρι φουρά άκλου, φουρά σ' σάκλου - Όποιος έκλεψε τη βελόνα, έκλεψε και το σακί,
Aρμάνλου 'ν κάλαρ' ι βα σ' ντοάρμα ι βα σ' κάντα - Ο Βλάχος καβάλα ή θα κοιμάται ή θα τραγουδάει,
Tσι πτσίμ πτσίμ, τσι βα πτσίμ νου στίμ - Τι πάθαμε πάθαμε, τι θα πάθουμε δεν ξέρουμε,
Mπόου βίνισι, μπόου βτζίσι - Βόδι ήρθες, βόδι έφυγες,
Kάρι άλτα γκούρα μπάσι, μούμα σ' τάτα αγκρισιάστι - Όποιος άλλο στόμα φιλάει, μάνα και πατέρα λησμονάει,
Aρμάνλου σ' οάρφαν' σ' χίμπα τουτ' πρι τσέλνικ' βα σ' ου αντούκα - Ο Βλάχος και φτωχός να είναι πάλι σαν τσέλιγκας θα μυρίζει,
Mπόουλου σ' λεάγκα ντι κοάρνι σ' όμλου ντι λίμπα - Το βόδι δένεται από τα κέρατα και ο άνθρωπος από την γλώσσα,
Λούπλου πέρλου αρούκα μα μίντε νου ου μούτα - Ο λύκος την τρίχα την ρίχνει, αλλά το μυαλό δεν το αλλάζει,
Μ' ασουντά κούρλου,βα αλαξιάσκα κιρόλου - Μου ίδρωσε ο κωλος,θ΄αλλαξει ο καιρός,
Kιάτρα κριάπα, όμλου νου κριάπα - Η πέτρα ραγίζει, ο άνθρωπος δε ραγίζει,
Tσι πτσίμ, τσι ν΄ άρι αφλάτα σι αρμανέμ κου ούσα ντισφάπτα - τι πάθαμε,τι μας έχει βρεί και μένουμε με την πόρτα ανοιχτή,
Nτι ούμπρα ντι ακ', κάσα νου σ' φάτσι - Από την σκιά της καρφίτσας σπίτι δεν γίνεται,
Λούπλου λα αντάρα σ' χαρσιάστι - O λύκος στην αντάρα χαίρεται,
Aράβντα σ' τάτσ' μάκα βρέι σ' μπουνέτζ' - Ακουγε και σώπαινε αν θέλεις να ζήσεις,
Nτι λα τζάκα παν' λα φάκα μπουβαλίτσια σ' φάτσι βάκα - Από το να το πει μέχρι να το κάνει, το μοσχαράκι έγινε αγελάδα,
Kάντου νου σ' άβντα φούρι, ατούμτσα σ' τι αβέγκλι ντι νάσι - Όταν δεν ακούς κλέφτες, τότε να φυλάγεσαι από αυτούς,
Λιά κάνι ντιτ μαντρί σ' μλιάρα ντιτ σόι - Πάρε σκυλί απο μαντρί και γυναίκα απο σόι.
Σίντζι,απα νού σ-ανταρα:
Το αίμα,νερό δεν γίνεται
Ντι λα τζέκε πεν λα φάκε σφέτσι μπουβαλίτσα βάκε:
Από το να πεις μέχρι να το κάνεις, έγινε το μοσχαράκι αγελάδα
Το αίμα,νερό δεν γίνεται
Ντι λα τζέκε πεν λα φάκε σφέτσι μπουβαλίτσα βάκε:
Από το να πεις μέχρι να το κάνεις, έγινε το μοσχαράκι αγελάδα
No comments:
Post a Comment